Najpiękniejszy sen- Katarzyna Michalak

 Ostatnie spojrzenie oczami pełnymi łez na śpiące dziecko. Ostatnie, szybko wyszeptane słowa, może prośba do nieczułego losu o opiekę nad córeczką, a może krótka modlitwa o wybaczenie?

Tytuł:Najpiękniejszy sen

 

Cykl: 

 

Liczba stron: 305

 

Wydawnictwo: Znak JednymSłowem

 

CZY NAPRAWDĘ KAŻDY, BEZ WYJĄTKU, ZASŁUGUJE NA DRUGĄ SZANSĘ?

W śnieżną grudniową noc do dworu Marcinki trafia zbłąkany wędrowiec, przynosząc niezwykły prezent. Maleńką dziewczynkę. A wraz z nią burzę domysłów i oskarżeń, niespełnionych nadziei i rozpaczy, która pojawia się w kochających sercach.
W jednych wyzwoli to, co najlepsze, w innych obudzi demony.

ILE MOŻNA POŚWIĘCIĆ NA DRODZE DO MARZEŃ?
Czy miłość wygra z rozczarowaniem i zdradą? Kim jest matka malutkiej Michasi? Dlaczego powierzyła córeczkę opiece nieznajomego? Wróci po nią czy dziewczynka pozostanie w Marcinkach?

NAWET TYM, CO KOCHAJĄ NAJBARDZIEJ, ZDARZA SIĘ CZASEM ZABŁĄDZIĆ
Szósty i ostatni tom Sagi Mazurskiej jest pełen skrajnych emocji: od rozpaczy po szczęście, od miłości po nienawiść, od zwątpienia po nadzieję. Oby wszyscy bohaterowie, których pokochały tysiące Czytelniczek, znaleźli drogę do domu, a na jej krańcu – ukojenie.  

(opis z Lubimy Czytac.pl)

-Oj,raczej nie jest pan gruboskórny, skoro zajął się pan cudzym dzieckiem- zauważyła- Wręcz przeciwnie(...)

 

Naszą główną bohaterką tak naprawdę jest dziewczynka o imieniu Michalina. Matka chce ją zostawić w dniu wigilii w Dworze Marcinkach, lecz po drodze spotyka mężczyznę, który ma rany kłute i ledwo idzie. Sądzi, że to właśnie jego miała jeszcze uratować oprócz siebie i córeczki. Gdy docierają do celu, kobieta dzwoni i ucieka. Wtedy dzieje wiele rzeczy jednak dziecko znajduje się w najlepszych rękach. Jej pojawienie się w ramionach mężczyzny powoduje wiele niewiadomych, które powodują, wiele zgrzytów w tej zgodnej rodzinie można rzec. W dodatku mężczyzna ledwo żyje i nie jest w stanie w żaden sposób obronić rzuconych w jego stronę oskarżeń. Nikt pod wpływem emocji nie wpada na pomysł zrobienia badań DNA. 

Sergiej znajduje się w zupełnie nieodpowiednim miejscu i czasie. Przez co obrywa i ledwo uchodzi z życiem. W czasie tego wszystkie pojawia się dziecko, które nikt nie wie, czyje ono jest. Cała rodzina, jak i ich grupa przyjaciół angażuje się w opiekę nad dzieckiem mimo wszystko. Przecież kruszynka niczemu nie jest winna. Ciągle pojawia się pytanie, gdzie jest jego matka i czy kiedyś wróci po dziecko? Jest to zupełnie zrozumiałe, ponieważ z czasem wszyscy przywiązują się do dziecka, szczególnie że jest wręcz cudowna.

W tej historii jest wiele wątków, które jednak są tak przemyślane, że nie ma opcji zgubienia się w całej sytuacji. Przyznaje, że jest to moja pierwsza styczność z autorką, jednak bardzo udana. Nie ma również większego znaczenia, że jest to ostatnia część Sagi Mazurskiej, bo pomimo iż nie czytałam wcześniejszych części, nie miałam problemu z odnalezieniem się w czasie. Co prawda miałam na początku wrażenie, że historia dzieje się w odległych czasach jednak pewne wątki szybko rozwiały moje wątpliwości. W powieści tej znajdziemy dużo emocji, w których warto się zatracić. Widać tutaj jak silna potrafi być przyjaźń oraz jak można pokochać zupełnie obce dziecko. Czcionka jest dość spora, więc mimo tych 300 stron czyta się bardzo szybko. Rozdziały są krótkie, co również powoduje, że metodą "jeszcze tylko jeden rozdział" książka szybko się kończy. Okładka jest jedyna w swoim rodzaju. Widzimy na niej śpiącego słodkiego maluszka z misiem. Kolory są pastelowe, co dość wyróżnia książkę pośród innych. Szczerze mogę polecić oraz na pewno nie będzie to moje ostatnie spotkanie z autorką.

Dom pachniał świętami, radością i cichym rodzinnym szczęściem...

Za możliwość przeczytania dziękuję wydawnictwu: