Wybacz mi- Karolina Klimkiewicz

Marzenia mają to do siebie, że gdy rodzą się w naszej głowie, są jedynie mrzonkami- małym, kiełkującym nasionkiem, które niekoniecznie musi się dobrze przyjąć.

Tytuł: Wybacz mi
Seria: -
Autor: Karolina Klimkiewicz
Tłumaczenie: -
Bohaterka: Emilka
Liczba stron: 288
Gatunek: Literatura obyczajowa i romans
Wydawnictwo:  Szara Godzina

W dniu urodzin Emilia otrzymuje zagadkowy list od swojej matki. Kobieta porzuciła córkę, gdy ta miała niespełna dwa latka. Od tego czasu dziewczyna żyje w przeświadczeniu, że była niekochana. Ciężar, jaki nosi w sercu, wypalił głębokie piętno.
Gdy otrzymuje prośbę o spotkanie, nie waha się, by rozliczyć matkę, która zabrała jej to, co najcenniejsze – poczucie miłości. Bieszczady jednak skrywają więcej tajemnic, niż Emilia mogła przypuszczać. Okazuje się, że nic nie jest oczywiste.
Czy będzie w stanie wybaczyć mamie oraz… sobie? 
(Opis z Lubimy Czytać)

 Nie chciałam tak żyć, nie chciałam rodzić tylko po to, żeby latorośle były podtrzymaniem iluzji związku.

   Cokolwiek bym nie napisała o książce Karoliny Klimkiewicz ,,Wybacz mi" to nie odda to charakteru książki. Dawno nie czytałam tak lekkiej ale jakże pouczającej książki. Ma zawarte w sobie tyle mądrych myśli, że gdy zaznaczałam cytaty które zapadły mi w pamięci stwierdziłam, że to bez sensu bo musiałabym zaznaczyć prawie cała książkę. Coś pięknego!
   Główną bohaterkę Emilkę poznajemy w momencie gdy kończy 25 lat. Dostaje wtedy list od matki, żeby przyjechała do niej, bo ona na nią czeka. Nie słuchając nikogo postanawia jechać i dowiedzieć się czemu zostawiła ją i jej ojca. Czekała całe życie aby się tego dowiedzieć oraz pragnęła tak naprawdę ją zobaczyć i poznać.
Emilka była wychowywana przez ojca i jego nową żonę którą traktowała jak matkę. Ojciec nie okazywał jej zbyt wiele czułości ale nadrabiała to jej macocha. Pomimo wszystko czuła się niekochana i taka do niczego. Wszystko za co się zabierała zostawiała nie skończone.
   Gdy Emilka dojechała na miejsce w Bieszczady to był jakby koniec świata. Adres kierował ją do pensjonatu o nazwie ,,Odskocznia". Poznała tam przyjaciela swojej matki oraz jego rodzinę. Okazało się,że to on wysłał do niej tą wiadomość, a jej matka już nie żyje. Zaczeła się wtedy zastanawiać po co w ogóle tu przyjechała i jaki był sens zaproszenia jej na to zadupie. Kuba przyjaciel jej matki miał dla niej 10 listów, które mają coś wnieść do życia głównej bohaterki. 
  

Na drodze Emilki staje mnóstwo ludzi: Sebastian, syn Kuby, Ola, która miała ciężkie życie i właściwie ratunek zawdzięcza Kubie oraz Dymitri, który może coś więcej znaczył dla Emilki. Jednak dziewczyna jest zagubiona, uważa, że nie potrafi niczego dokończyć, więc wiele spraw zostawia zrobionych połowicznie, ale najgorsze jest to, że nie potrafiła kochać. 
   Ta książka, jest tak prawdziwa, piękna, wzruszająca. To coś co nie jest łatwe, śmierć rodzica, którego praktycznie się nie znało. Przez to wszystko nasza bohaterka boi się kochać, bo boi się odrzucenia. To nie prosta i schematyczna książka. To coś nowego i wnosi wiele do naszego życia, więc polecam Wam gorąco poznać losy Emilki, które nie są w cale usłane różami. 

Tęsknota to dziwne uczucie. Potrafi być naprawdę piękna, jeśli po drugiej stronie znajduje się druga osoba. Czasem niszczy nas od środka, miesza w głowie i doprowadza do szaleństwa, gdy nie istnieje nic poza nią.

Za możliwość przeczytania serdecznie dziękuje Autorce.