Spragnieni, by żyć- Anna Szafrańska
Limit rozmów na ten dzień został wyczerpany, a gdzieś na dnie żołądka poczułam gorzki ciężar straty. Przecież powinnam się przyzwyczaić.
Tytuł: Spragnieni, by żyć
Cykl: -
Liczba stron:365
Wydawnictwo: Burda Książki
Nigdy nie jest za późno, by walczyć o siebie. Przekroczenie progu dorosłości dla wielu z nas to czas wyborów i poszukiwania własnej drogi. Ale nie dla Alicji. Ona nie rozmawia z koleżankami o sukienkach na studniówkę. Nie stresuje się maturą. Nie czeka z utęsknieniem na studia. Po prostu stara się przetrwać. Nie może zawieść najbliższych. Wystarczy, że jej brat to zrobił… Od tamtej tragedii jej rodzina wciąż nie doszła do siebie. A przecież młodość jest po to, by doświadczać życia i pierwszych miłości! To ostatni dzwonek, by się zbuntować, przekroczyć granice i zawalczyć o marzenia. Nawet jeśli znów trzeba się zranić aż do krwi.
(opis z Lubimy Czytac.pl)
-A dla waszej informacji: jesteście tacy sami, więc w końcu moglibyście się pogodzić! Bo nie zamierzam rezygnować z przyjaźni z żadnym z was- dodałam zajadle.- Więc proszę, nie zmuszajcie mnie do dokonania wyboru. Bo nie potrafię.
Alicja mieszka w małym miasteczku pod Poznaniem. Wszyscy mieszkańcy są bardzo religijni i tradycyjni dlatego też po tym, co się stało z bratem dziewczyny, wszyscy się odwrócili od jej rodziny. Stali się wyrzutkami. Również rodzina Eryka była niezgodna z zasadami, w które wierzyli mieszkańcy. Spowodowało to, że obydwoje bardzo się zaprzyjaźnili. Chłopak był ogromnym wsparciem dla dziewczyny, która naprawdę tego potrzebowała. Jej rodzice nie mogli poradzić sobie z sytuacją i wręcz stali się dla Ali obcy. Zazdrościła Erykowi, który miał kochających i miłych rodziców.
Kuba to syn wysokiej rangi członka gminy w miasteczku. Kiedyś był przyjacielem Ali, jednak po tym, co się stało z Szymonem, stał się zupełnie obcy. Wręcz usunął się z życia dawnej przyjaciółki. Gdy się spotkali przez przypadek, byli jak najgorsi wrogowie. Wszystko działo się tak tylko dlatego, że rodzice tak chcieli. Dyktowali im, jak mają żyć i kim zostać. Chłopak nie potrafił się sprzeciwić. Jednak do czasu. Gdy wyjechał do Poznania na studia, oczywiście takie jak zostały mu zaplanowane miał również zupełnie inną wizję swojego życia.
Alicja nigdy nie przestała wierzyć, że Kuba mógł tak po prostu zapomnieć i ją zostawić. Jest bardzo łatwowierna i pomocna dla innych ludzi. To doprowadza do przypadkowego spotkania w Poznaniu z chłopakiem. Zostaje ona napadnięta, a on ratuje ją z opresji. Eryk jest wściekły, że ona dalej wierzy, że to, co było kiedyś, może jeszcze wrócić. Sytuacja dalej się rozwija. Na jaw wychodzą fakty sprzed lat, które nie pomagają w odbudowaniu relacji. Czy uda się wyjaśnić całą sytuację i pretensję skrywane przez lata? Jakie tajemnice skrywali przed nią rodzice?
Książka bardzo emocjonalna. To straszne jak po stracie jednego dziecka rodzice potrafią się w tym zatracić i wręcz przestać zauważ te, które im zostało. Powieść ta pokazuje również, jak rodzice potrafią przerzucić swoje ambicje na dzieci. Niszczą im życie i możliwości wyboru tylko po to, aby poszli drogą, która im nie była dana. Mimo wszystko cała historia i sposób jej opisania bardzo mi się podobał. Męczyła mnie jednak zbyt duża ilość opisów. Rozdziały niektóre dość długie co również potrafiło zmęczyć. Przy rozpoczęciu każdego rozdziału znajdziemy przypisaną do niego piosenkę. Okładka książka przedstawię splątane ręce na tle delikatnego różu. Szczerze nic specjalnego i przyciągającego uwagę.
Musisz się nauczyć, że rodzina to nie tylko pokrewieństwo. Są też inni ludzie, którzy kochają cię bezgranicznie. Ludzie, którzy szanują twoje wybory i decyzje, którzy będą cię wspierać w dobrych i złych chwilach. I gdy już to zrozumiesz, dowiesz się, że tak naprawdę nigdy nie zostaniesz sama. Że zawsze znajdzie się ktoś, kto będzie Twoją podporą. Gdyby się zdarzyło, że się zachwiejesz i upadniesz pod ciężarem doświadczeń, bolesnych porażek, znajdzie się ktoś, kto chwyci cię za rękę i pomoże ci wstać. Bliscy ci ludzie zawsze będą z tobą, nieważne jak potoczy się Twoje życie.
Posiadam tę książkę i mam zamiar ją w niedługim czasie przeczytać.
OdpowiedzUsuńDobrze, że książka jest tak emocjonalna.
OdpowiedzUsuńKsiążka bardzo w moim guście :D
OdpowiedzUsuńrilseeee.blogspot.com
Mogłabym przeczytać, chociaż nie zabiło mi mocniej serce dla tej książki.
OdpowiedzUsuńKompletnie mnie do tej książki nie ciągnie. Może kiedyś zmienię zdanie, ale nie ma co się zmuszać.
OdpowiedzUsuńKsiążki jak narkotyk
Książka mnie zaciekawiła, więc zapisałam sobie jej tytuł :D
OdpowiedzUsuńPozdrawiam!