Naucz się beze mnie żyć- Angelika Ślusarczyk
Pojawił się w jej życiu tak niespodziewanie, że nikt by nie przypuszczał, iż to akurat ich drogi się zejdą.
Wiola to młoda dziewczyna, która całkiem niedawno straciła bliską osobę.
Teraz prowadzi swój Kobiecy Salon, świadcząc w nim usługi kosmetyczne
wraz ze swoimi pracownicami – Klarą oraz Karoliną. Wspomnienia jednak są
silniejsze – wszystko, co było, wraca do niej jak bumerang. W dodatku
los nie oszczędza jej w ogóle, wciąż podkładając kobiecie kłody pod
nogi. Wiola próbuje ułożyć swoje życie na nowo, jednak nie spodziewa się
tego, co kapryśna fortuna dla niej przygotowała. Spotka na swojej
drodze wielu ludzi – tych dobrych, złych, lecz niewielu z nich tak
naprawdę stanie się dla niej ważnych. W dodatku nic i tak nie zwróci jej
Jego – tego, który zniknął…
(opis z Lubimy Czytac.pl)
Kiedy nadejdzie dzień jej reaktywacji? Kiedy znów zacznie żyć?
Wiolę poznajemy, gdy próbuje dalej żyć
i nie można powiedzieć, że sobie nie radzi. Ma własny salon
kosmetyczny, który świetnie prosperuje oraz dwie pracownice, które
są również jej przyjaciółkami. Jednak nie wszystko o sobie
wiedzą. Wiola jest po przejściach miłosnych, jedna to była miłość
internetowa gdzie chłopak jedynie się nią zabawił dla zakładu.
Dziewczyna była jeszcze młoda i naiwna co też bardzo przeżywała
tak wielkie rozczarowanie. Zdążyła się już przywiązać do
chłopaka i ich wspólnych rozmów. Żeby poradzić sobie ze
wszystkim, zaczęła biegać. Jednak jak mówią, sport to zdrowie w
wypadku Wioli doprowadził do początków anoreksji.
Po
wszystkim dziewczyna dała radę się pozbierać. W międzyczasie
dostała spadek od dziadka, którego nie znała, ale pieniądze te
pozwoliły kupić jej mieszkanie w Krakowie oraz mogła otworzyć
swój wymarzony salon. W Krakowie przez przypadek zapoznaje się z
Mateuszem, który okazał się miłością jej życia. Oczywiście
nie ma tak kolorowo i po pewnym czasie chłopak znika. Bez słowa
wyjaśnienia. Wiola nie potrafi się z tym pogodzić. Jej życie bez
Mateusza to jedynie praca, mimo iż minęły już 3 lata od jego
zniknięcia.
Poznajemy wszystkich z życia Wioli a przewija
się ich dość sporo m. in. Karol- internetowa miłość, Mateusz-
miłość na całe życie, Karolina i Klara- pracownice z salonu,
Krzysiek- młodszy brat Wioli, rodzice Wioli, Nikodem- były
przyjaciel Karola, który stał się przyjacielem Wioli. Nie
wymieniam wszystkich, bo liczę na to, że z chęcią sami poznacie
całą resztę. Wymieniłam tych najważniejszych mających
największy wpływ na życie głównej bohaterki.
W powieści
pojawiają się różne wątki, których nie będę zdradzać. Wiola
jest osobą niezwykle dobrą i uczynną, jednak nie daje się wszystkim
kłodom, które rzuca jej los. Walczy, jednak brakuje jej bliskiej
osoby. Kobieta jest również w bazie dawców szpiku i jak się
okazuje, udało jej się komuś pomóc. Co jeszcze szykuje los dla
Wioli? Czy w końcu zazna szczęścia u boku mężczyzny?
Styl
autorki jest prosty i lekki. Rozdziały są podzielone na historię
kiedyś i teraz, więc wszystkie pytania, które pojawiają się na
początku powieści, w pewnym momencie wszystko staje się jasne.
Początek książki powiem szczerze, nie wciągnął mnie od razu,
jednak w pewnym momencie coś zaskoczyło i nie mogłam się oderwać
od lektury. Jest w tej książce zarówno ból związany z utratą
miłości, bliskiej osoby czy choroby, jak i również poczucie
humoru. Mogłabym powiedzieć, że powieść jest dla każdego,
ponieważ nie ma tutaj scen +18 co mnie właściwie
ucieszyło.
Okładka jest zupełnie zwykła, ale jednak
tajemnicza, gdyż jedyne co widzimy to rękę kobiety i mężczyzny
jak sądzę, które wyglądają, jakby za chwilę mieli się
rozejść.
[...]Lepsza taka obecność niż żadna. Ile można czekać na miłość swojego życia? [...]
Za możliwość przeczytania serdecznie dziękuję Autorce i Wydawnictw:
Podoba mi się bardzo okładka tej książki!
OdpowiedzUsuńTeż jestem po lekturze tej książki i spodobała mi się :-)
OdpowiedzUsuńSłyszałam o tej książce, ale jeszcze nie miałam okazji jej czytać.
OdpowiedzUsuńCarrrolina Blog-klik
Piękna jest ta książka ❤️ cieszę się, że i Tobie się podobała ❤️
OdpowiedzUsuńZapisuję na listę. Jestem ciekawa tej obyczajowej książki.
OdpowiedzUsuńMam przyjemność patronować tej książce i uważam ,że jest naprawdę bardzo dobra, dlatego również gorąco ją polecam. 😊
OdpowiedzUsuń