Trzy kroki od siebie- Rachael Lippincott oraz Mikki Daughtry i Tobias Iaconis
Znam Cię, Stello. Zrobienie komuś porządku na wózku z lekarstwami jest dla Ciebie jak gra wstępna.
Tytuł: Trzy kroki od siebie
Cykl: -
Liczba stron:330
Wydawnictwo: Media Rodzinna
Czy wyobrażasz sobie, że się
zakochujesz, choć nie wolno ci nawet dotknąć drugiej osoby? Jedyną
szansą Stelli na przeżycie są nowe płuca. Życie dziewczyny to
ciągłe pobyty w szpitalu, przyjmowanie leków i oczekiwanie na
przeszczep. W tym czasie musi zachować bezpieczną odległość od
wszystkich, żeby nie narażać układu odpornościowego osłabionego
nieustanną walką z zakażeniami i antybiotykoopoornymi bakteriami.
Bez żadnych wyjątków.
Will już dawno porzucił nadzieje na
wyleczenie. Gdy tylko skończy osiemnaście lat i będzie mógł
decydować o sobie, zamierza skończyć ze szpitalem, lekami i
drenażem. Marzy o podróżach i poznawaniu świata.
Stella wie, że powinna się trzymać od
Willa z daleka. Wystarczy jeden oddech, jeden pocałunek, by jedno
zaraziło drugie. Oboje są świadomi, że mogą umrzeć. Ale im
więcej czasu spędzają w swoim towarzystwie na szpitalnych
korytarzach, tym bardziej narzucony z góry dystans przypomina
nieludzką karę.
Czy trochę bliskości to naprawdę
wyrok śmierci dla nastolatków? Czy można uleczyć złamane serce?
Dramat romantyczny o nieuleczalnej chorobie, jaką jest
mukowiscydoza, i miłości, która rozkwita pomimo zakazów.
Przebój filmowy wytwórni CBS Films i
Lionsgate w kinach wiosną. W rolach głównych zobaczymy gwiazdę
Riverdale Cole’a Sprouse’a oraz znaną z takich produkcji jak
Gorzka siedemnastka i Split Haley Lu Richardson.
Jeśli mam umrzeć, to najpierw chciałbym trochę pożyć.
Od dawna chciałam przeczytać tę
książkę, jednak ciągle nie miałam czasu na swoje książki. W
końcu czas się znalazł i zrobiłam sobie maraton książka, a
potem film.
Stella od dziecka co jakiś czas ląduje w szpitalu z powodu swojej choroby mukowiscydozy. Zawsze jest w tym samym szpitalu i zna tu wszystkich, zarówno pacjentów, jak i personel. Znajduje się również tutaj jej przyjaciel Poe, z którym znają się od jej pierwszego pobytu. Bardzo jej zależy na jak najdłuższym życiu i jest bardzo skrupulatna, jeśli chodzi o leczenie. Zna wszystkie zasady kontaktowania się z innymi chorymi na mukowiscydozę- trzy kroki od siebie. Gdy do szpitala przychodzi nowy chłopak, jest zbulwersowana jego zachowaniem.
Will również jest chory na mukowiscydozę, jednak 8 miesięcy temu zaraził się bakterią B. cepacia. Od tej pory jego matka robi wszystko, by go z tego wyleczyć, jednak był już w tylu szpitalach, że ma dość. Żadna z innowacyjnych i nowych metod nie działa. Teraz jest w kolejnym szpitalu, w którym ma próbować kolejnej nowości. Ma już tego dość i nie przejmuje się braniem leków czy innymi rzeczami, które powinien robić. Gdy poznaje Stelle, ona zmienia jego pogląd i w sumie robi to dla niej. Ma ona fobię takiej jakby kontroli i prosi Willa, by przestrzegał rozpiski brania leków.
Ta dwójka, mimo że powinna trzymać się od siebie z daleka, coraz bardziej się do siebie zbliża. Starają się przestrzegać zasady trzech kroków od siebie. Próbują jakoś żyć mimo swojej choroby. Wiedzą, że mają mało czasu. Gdy zdarzają się pewne wydarzenia, wszystko się rozpada. Można powiedzieć, że Stella traci nadzieję na życie. Właściwie obydwoje stają na krawędzi ryzyka. Czy ta historia skończy się happy endem?
Historia Stelli i Willa pewnie nie raz wydarzyła się gdzieś na świecie. Chociaż nie zdajemy sobie aż takiej sprawy, że są osoby chore na tę chorobę, bo tak naprawdę nie widzimy ich na co dzień. Nie zdajemy sobie sprawy, jak cierpią i co przeżywają. Mogę sobie tylko wyobrazić, co czują tak naprawdę. Powieść pokazuje również, jak ważny jest dotyk drugiej osoby oczywiście w tym dobrym znaczeniu. Czy wyobrażacie sobie, że nigdy nie dotkniecie osoby, którą kochacie? Ja zdecydowanie nie, bo dotyk jest bardzo ważny. Czasem jest to ważniejsze od słów. Nie jeden raz przerywałam książkę, by trochę ochłonąć po emocjach i, krótko mówiąc, by się nie rozbeczeć. Gdy oglądałam film, niestety mi się to nie udało. Specjalnie najpierw przeczytałam książkę, a potem obejrzałam, bo gdybym zrobiła odwrotnie, książka nie byłaby już tak interesująca.
Autorzy poruszyli naprawdę ciężki temat. Nie jest to coś, z kim każdy spotyka się na co dzień. Wszystko jest napisane w sposób prosty jednak niektóre nazwy leków czy zabiegów są dość skomplikowane. Nie przeszkadza to w czytaniu. Rozdziały są podzielone na te z punktu widzenia Stelli oraz Willa. Książka mimo swojej grubości dość szybko się czyta. Mogę polecić z całego serca.
Stella od dziecka co jakiś czas ląduje w szpitalu z powodu swojej choroby mukowiscydozy. Zawsze jest w tym samym szpitalu i zna tu wszystkich, zarówno pacjentów, jak i personel. Znajduje się również tutaj jej przyjaciel Poe, z którym znają się od jej pierwszego pobytu. Bardzo jej zależy na jak najdłuższym życiu i jest bardzo skrupulatna, jeśli chodzi o leczenie. Zna wszystkie zasady kontaktowania się z innymi chorymi na mukowiscydozę- trzy kroki od siebie. Gdy do szpitala przychodzi nowy chłopak, jest zbulwersowana jego zachowaniem.
Will również jest chory na mukowiscydozę, jednak 8 miesięcy temu zaraził się bakterią B. cepacia. Od tej pory jego matka robi wszystko, by go z tego wyleczyć, jednak był już w tylu szpitalach, że ma dość. Żadna z innowacyjnych i nowych metod nie działa. Teraz jest w kolejnym szpitalu, w którym ma próbować kolejnej nowości. Ma już tego dość i nie przejmuje się braniem leków czy innymi rzeczami, które powinien robić. Gdy poznaje Stelle, ona zmienia jego pogląd i w sumie robi to dla niej. Ma ona fobię takiej jakby kontroli i prosi Willa, by przestrzegał rozpiski brania leków.
Ta dwójka, mimo że powinna trzymać się od siebie z daleka, coraz bardziej się do siebie zbliża. Starają się przestrzegać zasady trzech kroków od siebie. Próbują jakoś żyć mimo swojej choroby. Wiedzą, że mają mało czasu. Gdy zdarzają się pewne wydarzenia, wszystko się rozpada. Można powiedzieć, że Stella traci nadzieję na życie. Właściwie obydwoje stają na krawędzi ryzyka. Czy ta historia skończy się happy endem?
Historia Stelli i Willa pewnie nie raz wydarzyła się gdzieś na świecie. Chociaż nie zdajemy sobie aż takiej sprawy, że są osoby chore na tę chorobę, bo tak naprawdę nie widzimy ich na co dzień. Nie zdajemy sobie sprawy, jak cierpią i co przeżywają. Mogę sobie tylko wyobrazić, co czują tak naprawdę. Powieść pokazuje również, jak ważny jest dotyk drugiej osoby oczywiście w tym dobrym znaczeniu. Czy wyobrażacie sobie, że nigdy nie dotkniecie osoby, którą kochacie? Ja zdecydowanie nie, bo dotyk jest bardzo ważny. Czasem jest to ważniejsze od słów. Nie jeden raz przerywałam książkę, by trochę ochłonąć po emocjach i, krótko mówiąc, by się nie rozbeczeć. Gdy oglądałam film, niestety mi się to nie udało. Specjalnie najpierw przeczytałam książkę, a potem obejrzałam, bo gdybym zrobiła odwrotnie, książka nie byłaby już tak interesująca.
Autorzy poruszyli naprawdę ciężki temat. Nie jest to coś, z kim każdy spotyka się na co dzień. Wszystko jest napisane w sposób prosty jednak niektóre nazwy leków czy zabiegów są dość skomplikowane. Nie przeszkadza to w czytaniu. Rozdziały są podzielone na te z punktu widzenia Stelli oraz Willa. Książka mimo swojej grubości dość szybko się czyta. Mogę polecić z całego serca.
Przepaść między nami nigdy nie zniknie ani nawet się nie zmniejszy. Zawsze będą nas dzielić trzy kroki.
Widziałam film, bardzo mnie poruszył, aż płakałam na nim. Może kiedyś zajrzę do książki.
OdpowiedzUsuńZapraszam do siebie: https://warszawska-dziewczyna.blogspot.com/
Ja też widziałam film i bardzo mi się podobał. Był poruszający. Nie wiedziałam, że to taka paskudna i podstępna choroba. Z chęcią przeczytam książkę. Czasami mam chęć na takie pozycje jak "Gwiazd naszych wina", które też uważam, że jest dobre i warte polecenia.
OdpowiedzUsuńTo rzeczywiście ciężki temat. Dobrze, że takie książki są wydawane.
OdpowiedzUsuńO mam! Oglądałam film o tym, nie wiedziałam że jest książka! Piękna historia :)
OdpowiedzUsuńNa początku nie miałam zamiary czytać tej książki, ale pozytywne recenzję, zmieniły moje zdanie. Dalej mam ją dopiero przed sobą.
OdpowiedzUsuńKsiążki jak narkotyk
Książki nie czytałam, ale oglądałam film, który bardzo mi się podobał :D
OdpowiedzUsuńPozdrawiam!
Oglądałam film, a po książkę też z pewnością sięgnę. :)
OdpowiedzUsuńKiedyś byłam podejrzewana o mukowiscydoze ale na szczęęście jej nie mam. Kiedyś w szkole oglądałam film na ten temat i bardzo mi się podobał, więc jestem pewna, ze tak samo byłoby z tą książką!
OdpowiedzUsuńObserwuję i życzę miłego wieczoru!
zpolskidopolski.blogspot.com