Ballada o ciotce Matyldzie- Magdalena Witkiewicz

Trzeba marzyć! Joanka, przecież wszystko zaczyna się od marzeń. Człowiek chciał się przemieszczać- wymyślił koło, potem chciał latać jak ptak- i mamy samolot. Trzeba marzyć i nie wolno się ograniczać!

Książka „Ballada o ciotce Matyldzie” to moja pierwsza styczność z twórczością Magdaleny Witkiewicz i na pewno nie ostatnia. Nie posiadam, powiedzmy to oryginalnej książki tylko z serii Bestsellery na obcasach. Sam tytuł i opis jakoś nie szczególnie wpadł mi w oko przez co, dłuższy czas zwlekałam z czytaniem owej pozycji. Jednak teraz żałuje, że nie przeczytałam od razu po zakupie, może kupiłabym wtedy całą serię.
Wracając do książki: Joannę poznajemy, kiedy jest na końcowym etapie ciąży, mąż jest gdzieś na oceanie, gdzie nie ma z nim kontaktu, a jej ukochana ciotka Matylda postanawia przenieść się na drugą stronę. Chociaż może nie postanawia, a wie, że jej czas się zbliża i będzie to w momencie, kiedy ona urodzi. Najlepsze jest to, że lekarz stwierdził na USG, iż będzie to chłopiec, natomiast ciotka Matylda uparcie twierdzi, że się mylą i będzie to dziewczynka. Prosi Joannę, żeby obiecała jej, że jeśli będzie to dziewczynka, nazwie ją Matylda. Oczywiście Joanna przekonana, że lekarz się nie myli, obiecuje to ciotce.
Powiem szczerze, że to pierwsza książka, której główna bohaterka mieszka w tym samym mieście co ja mianowicie w Gdańsku, co więcej rodziła w tym szpitalu co ja. Wracając do Joanny, z powodu braku męża przy porodzie musiała sobie radzić sama. Więc gdy nadszedł ten moment, wsiadła w samochód i pojechała do szpitala. Podziwiam. Gdy leżąc na sali, ze swoją jak się okazało córeczką (jednak nie chłopiec ) ma gości: Olusia i Przemcia. Zupełnie ich nie zna, ale jak się okazuje, oni znają ją i przyszli od ciotki Matyldy. Ciotka miała rację. Ustąpiła miejsca drugiej Matyldzie ( Joanna przecież obiecała, a słowa dotrzymywała). Jako że bracia wiedzieli, że nie ma męża Joanny na miejscu, chcieli jej pomóc. Przemcio, który miał żonę i dziecko wiedział, przez co Joanna przechodzi i jak jej pomóc. Toteż nie pytając, przynieśli jej różne potrzebne rzeczy oraz pomogli z transportem do domu, kiedy została wraz z Matyldą wypisana. Do pomocy w pierwszych dniach przyjechała również Patrycja żona Przemcia. Pomagała przy dziecku, robiła zakupy i jedzenie. Jednym słowem Joanna dzięki ciotce zyskała bardzo oddanych przyjaciół i pomoc w najbardziej odpowiednim momencie. Nie wiadomo, jakby sobie poradziła bez nich, szczególnie że nie miała swojego Piotrka przy sobie. Plątał się gdzieś na oceanie bez jakiegokolwiek kontaktu ze światem. Nie mogła nawet go poinformować, że został ojcem.
Ciotka Matylda czuwała nad Joanna z góry i zapisała jej 20% w swoim interesie, który prowadziła razem z Olusiem i Przemciem. Chłopcy mieli problem, aby porozmawiać o tym z Joanna gdyż był to dość nietypowy interes. Nazywany był piekarnią, więc Joanna nie miała świadomości, jakiego sklepu jest współwłaścicielką. W końcu, gdy bracia zebrali się na odwagę i powiadomili ją była w szoku. Postanowiła, że nie będzie się wtrącać, bo zysk i tak miała. Chłopcy postanowili również rozwinąć interes na Gdańsk.
Chłopcy nie mogli pojąć, jak mąż Joanny mógł ją zostawić w tak zaawansowanej ciąży samą i wyjechać na ten swój ocean badać nunataki, bo z zawodu był geologiem. Ja również nie mogę tego pojąć, dla mnie jest to niewyobrażalne. Niestety Joanna ślepo kochała i wierzyła Piotrowi. Cóż się okazało? Piotr badał te swoje nunataki, ale tam, gdzie nie trzeba, gdyż jego partnerka w badaniach zaszła z nim w ciąże. Nie ważne, że Piotr miał żonę i dziecko, które tak naprawdę w ogole go nie interesowało, ale jaki był szczęśliwy, że tamta jest w ciąży. Oczywiście Joanna wykopała go, żeby sobie dalej badał te swoje skałki, ale bez możliwości powrotu. Wiecie, jaki facet miał tupet? Dzwonił do Joanny, bo tamta pani chciała usunąć ciąże, bo zakłócało, jej karierę i cóż on biedny ma zrobić. Komedia po prostu.
Więcej nie streszczę, bo naprawdę warto to samemu przeczytać. Czyta się naprawdę szybko i płynie. Ja wręcz nie mogłam się oderwać od tej książki i praktycznie połknęłam ją w 1 dzień. Nie jest jakoś specjalnie długa. Nie ma też skomplikowanego słownictwa oprócz paru zwrotów odnośnie do tych nunataków. Okładka, mimo że nie jest oryginalna, jest taka niepozorna i tajemnicza.
Serdecznie polecam. Przekonajcie się, co się stanie z Joanna i mała Matyldą. Czy zyskają szczęście?

(...)Niewesołe miny braci spowodowane były Joanką, a dokładniej jej fatalną sytuacją małżeńską i samotnością. No bo jak tu nie podtrzymywać na duchu żony? Gdy Pati rodziła, Przemcio nie odstępował jej na krok. Nie zważał na wyzwiska, jakie mu serwowała, mimo że co rusz zastanawiał się, skąd ta rynsztokowa mowa w jej ustach. Stał niewzruszony niczym skała, głaszcząc swoją żonę, gdy o to prosiła, i usuwając się w porę, gdy miała ochotę mu przyłożyć.