Czereśnie zawsze muszą być dwie- Magdalena Witkiewicz

 

Tytuł: Czereśnie zawsze muszą być dwie

Cykl: -

Liczba stron:478

Wydawnictwo: Filia

 

 

„Czereśnie zawsze muszą być dwie" – te piękne słowa, wypowiedziane przez pewnego ogrodnika, zainspirowały Magdalenę Witkiewicz do napisania powieści. Drzewo czereśniowe potrzebuje drugiego drzewa, by żyć i dawać owoce. Podobnie jest z ludźmi…

Czasami pozornie błahe i podjęte spontanicznie decyzje mogą wpłynąć na całe nasze życie, choć zwykle zupełnie nie zdajemy sobie z tego sprawy. Tak właśnie było w przypadku Zosi Krasnopolskiej, która idąc na wagary, nie spodziewała się, że będzie to początek cudownej przyjaźni z pewną staruszką. A to dopiero wstęp do tej urzekającej opowieści, bo Zosia otrzymuje w spadku bardzo urokliwą, aczkolwiek niezmiernie zniszczoną willę w Rudzie Pabianickiej. Otoczony czereśniowym sadem stary dom skrywa wiele tajemnic z przeszłości, których poznanie doprowadzi dziewczynę do zrozumienia, co jest w życiu najważniejsze. Kiedy na jej drodze staje Szymon, zapisana w starych murach historia ma szansę zyskać romantyczne zakończenie. Czy w sercu Zosi zapanuje wieczna wiosna, czy ogarnie je jesienna melancholia?

To powieść o tym, że jeżeli patrzymy na świat sercem, los pomaga nam dokonywać takich wyborów, by nasze szczęście rozkwitało, podobnie jak rozkwitają czereśnie, gdy rosną obok siebie. 

(opis z Lubimy Czytac.pl) 

 Historia Zosi jest dość niesamowita. Będąc w szkole poznaje panią Stefanię z którą się zaprzyjaźnia. Przynosi jej posiłki czy pomaga w codziennych czynnościach. Po kilku latach gdy starszej pani już nie ma okazuje się, że to właśnie ona otrzymała po niej spadek. Była to willa w Łodzi oraz mieszkanie w którym starsza pani mieszkała. Po zobaczeniu domu dziewczyna była bardzo ciekawa historii zarówno tego miejsca jak i całej rodziny pani Stefani. Niestety nie udało jej się usłyszeń bezpośrednio od niej ale na szczęście w sąsiedztwie tej willi było starszy pan który doskonale znał zarówno historię domu jak i jej rodziny. Na miejscu również poznaje Szymona, który chce jej pomóc w różnych kwestiach. Był jeszcze Marek jej chłopak, z którym ciągle się spotykali. Jednak nie do końca było jak powinno być.

Obawiałam się trochę tej pozycji bo niestety z wątkami historycznymi mi zupełnie nie po drodze. Strasznie mnie nudzą jednak tutaj było to wszystko naprawdę ciekawie napisane. Sama byłam w szoku, że się tak wciągnęłam. Ogólnie bardzo lubię twórczość Magdaleny Witkiewicz jednak zazwyczaj były to pozycje, które miały ogromną porcję śmiechu. Tutaj jest dużo więcej innych emocji chociaż nie powiem, że z humoru też się coś znajdzie. Główna bohaterka ma również duży orzech do zgryzienia bo tak naprawdę musi podjąć trudną decyzję co z tym wszystkim zrobić. Z jednej strony był Marek, który był jej jak sądziła miłością, z drugiej pojawił się Szymon, który był zupełnie inny. Mam wrażenie, że Zosia nie chciała widzieć niektórych zachowań Marka. Ja bym od razu zwróciła uwagę na tę niechęć do starszej pani i nagle gdy dostała spadek pojawił się pierścionek. Niby dostawała od niego wsparcie ale mam wrażenie, że tylko w pracy bo obydwoje byli architektami, z tym, że dziewczyna dopiero zaczynała tą przygodę więc tak naprawdę praca z Markiem była dla niej ogromną szansą rozwoju. Jednak to jak się zachowywał gdy coś było trzeba pomóc robił z wielką niechęcią. Z daleka było widać, że zależy mu tylko na kasie. Szymon był zupełnie innym facetem. Znał i pomagał wszystkim. Nie oczekiwał niczego w zamian. Zosia bardzo wciągnęła się emocjonalnie w historię rodzinną pani Stefanii i była bardzo niepocieszona, że starszy pan tak jej dawkował te emocje. Ogólnie okładka idealnie pasuje do tytułu i nawiązuje do kawałka historii. Pomimo grubości czytało się to szybko i przyjemnie. Zdecydowanie polecam.